....නෙතේ නැති රූ හදේ ඇඳිලා....

ඈත දුර සිට ඔබේ හඬටයි මගේ දෙසවන් පෙති හැරෙන්නේ
මෑත මානේ ඉන්න මාගේ සිනාවකි මුවගට නැගෙන්නේ
රෑට හීනෙන් පේන හැමදා සිතේ පේවුන රුවක් වන්නේ
නෑර මොහොතක් සුවඳ දැනුනේ දෙව් ලොවේ සිටදෝ වඩින්නේ
………………………

සුර ලොවක සුව දෙනෙත මානේ දෙදෙන කවදාදෝ දකින්නේවදන් අන් දොඬනා රුවැති නම් කෙලෙසකද සොඳුරිය රකින්නේ
දෙඅත් බැඳ මං පිය මනින්නට කන වැලට සවියක් ගෙනෙන්නේවිඳින සුව සුවඳකම දැවටී කිමද මේ හදවත පෙලන්නේ...

…………………….
දැනෙන දහසක් පහස අතරේ මා දෑත ඔබෙ සුරත සෙව්වා
විඳින විඳවන ජීවිතේ මං විවර කළ දොරටුවක් මැව්වා
බිඳෙන ආලය නෙත් තෙමාලන තාලෙ සින්දුවකිනුත් ඇහුවා
මිදෙන විදිහක් හිතගනු බැරි පියල්ලක් මා හිතේ වැව්වා..
……………………….
විදින පහසක සුවය අතරේ දහස් වර මා නුඹව සෙව්වා
දැවටෙනා ගත දැවෙන රස මුත් නොදැක ගත සළු පටය ලිහුවා
දෑතෙ වෙලෙනා තාලයට හද හීන් සිතුවිලි රාග මැවුවා
මැවූ විහඟුන් අයා දෙනෙතම ගීතයක අප ආල ලිව්වා....
…………………….
සේලෙ ඇන්දා පාට කිව්වා ලස්සන ද මං ඒත් දන්නෑ
මාලෙ බැන්දා පබලු කිව්වා සයුර තරහද ඒත් දන්නෑ
කාලෙ ගෙව්වා ඉරයි කිව්වා සඳයි කිව්වා ඒත් දන්නෑ
බාලෙ ඉඳලා කලුයි කිව්වා ඊටෙහා මං පාට දන්නෑ
………………………
යසට දිලෙනා රුවැති උරුමා දකින අන් නෙතු පමණි දන්නා
වරුණ ඇසුනා නිතඹ සැලෙනා මසිත කෙලෙසක වාව ගන්නා
යනෙන ගමනා රැගෙන යන්නා තනිව කිම සුර දූ රදන්නා
කරපු කරුමා දෙහද රැදුනා කෙසේ දිවි හැර කොහේ යන්නා...

෴...16/ 10/18.....෴..