නොදැක ඉන්න බැරි
තාම හොයනවැති
එකට පිහෑඹුව
කුරුල්ලා..
එකම මූණු ටික
දැලෙන් බැලුවා මං
දොරත් කඩනු බෑ
ඉබ්බෙක්..
බලා සතුටු වන්
අසා සතුටු වන්
දුකින් පිරුණු මගෙ මූණ
"වූටි පුතා බත් කෑවා"
ඔබම ඉගැන්වූ කවිය..
මේ සිර කුටියේ
අහස උරුම නෑ
යහළුවන් ද නෑ
ප්රේමයක් ද නෑ
උතුම්ම පදවිය
නොලැබම නොසිතම
කූඩුවකම මා
හනික මියෙනු ඇත
රස වත් ආහර පිරුණු ලෝකයේ
කෙසෙල් ගෙඩිය සිරවී..
16/07/22 *Tharu
No comments:
Post a Comment