මතකය ගලා නෙතු පියවුනා
ඔබ ගැන සිතා මා ලතැවුනා
අයාලේ ගිය ජීවිතේ
දැවී අළුවෙන ශෝක ගින්නේ
තනිවෙලා මා වැළපුනා
මලක් නොවනා ඔබේ සිත ළඟ
මලක් වූවද මගේ ගල් හිත
මවා සෙනෙහස තෙරක් නොපෙනෙන
දුර ගිහින් මං අතරමං කර
හීන අහුරක් පමණ වත් නෑ
ඉතිරි කරුවේ මගේ අභියස
හිතට හිමි නැති මායිමක අද
පාවෙනව ඇති මගේ තනි හිත
සැහැසි කම් හුරු නොවූ හිත ළඟ
ඔබෙ රුවයි සක්මන් කරන්නේ
තිස් පැයක් නුඹ ගැයූ ගීතයෙ
තාල අමතක වී තිබෙන්නේ.
No comments:
Post a Comment