ඇත්ත හිඟන්නා

ඇත්ත හිඟන්නා මම වෙමි
දූලි පිරුණු පාර අයිනෙ
හාන්සි වී වාරු නැතුව
ඇඟෙ පැත්තක් කැක්කුම් දෙයි
හැරෙනවා යනු මහ වැඩකි
ලෝකෙම අපහසු වැඩකි

සපත්තුවල ටක් ටක් හඬ
මූණත් පාගන් යාවිද...

තවත් හිඟන්නියක් ඈත
අනුන්ගෙ දරුවෙක් තියාන
සොයා ගන්න කාසිවලට
ඉරිසියාව නැත්තේ
හිඟන සංගමේ නොවුනට
මාත් හිඟන්නෙක් බව ඇයි
අමතක කර ඇත්තේ

ඒ කාලේ මාත් ඔහොම
හිඟනුන් පහු කරන්නැත්ද...

දින ගානක් හාමතේය
හඬ නැගුවත් පිට නොවේය
අව්ව වැස්ස පමණි මගේ
දුක කියන්න ඉන්නේ
දූයි පුතයි බලන්න මට
වාසනාව නැත්තේ

මැරි මැරි උපදින හැටි දැක
මරුවත් මට හිනාවුනිද...
16/06/30 *Tharu*