ගම අමතක නෑ

වෙනදටත් වඩා ලං වුණා අහස
ඒත් මං ආස දුර මැවෙන පහස
ගස් අස්සෙ පේන හෙවනැල්ලෙ රහස
සඳ පේන රෑක නැති කොළඹ අහස

අම්මාගේ අතින් උයන බත් කටක්
මැවූ දිවබොජුන් රස කරන් මතක්
ලුණු මිරිස් නැතුව ගිලුන බත් පිඬක්
වතුර පොද පවා නෑ මෙලෝ රහක්

අම්මා විදිහටම මහත් සෙනෙහසින්
බෝඩිමේ අැන්ටි බැලුවෙ මදහසින්
ගාස්තුව අතේ තැබූ පමණකින්
කාසිමද ලෝකෙ සිතුනි මට ඉතින්

කුණුහරුප වුනත් මෙහේ හරි පොෂ්
ඉංග්‍රීසියෙන් සොඳින් ගැළපුවොත්
කෑම කන කඩේ පොටොවක් මාත්
දාන්නද අම්මෙ බලනවද ඉතින්

පොඩි එවුන් මෙහේ උඩ මහලේ ඉඳන්
සරුංගල් යවති ගෙනත් කඩ පොලෙන්
කඩිත්තෙන් පැනලා වෙල් යායෙ දුවන්
බන්ටු හැදු නයා මැවුවා මා හිතින්

බේරෙ වැව ළඟින් යද්දි මං අම්මේ
ගමේ දොල ඉවුරෙ මල් සුවඳ සෙව්වෙ
ඉර පවා හරිම ගොරහැඬියි මෙහේ
උණු වෙන්නෙ කාසි විතරක්ම නෙවෙයි

අප්පු මාමාගෙ තෙමුණු ගේ වගෙද
මාලිගා මෙහේ බල්ලන්ට පවා
තාප්පෙන් වැහුනු ජීවිතේ පළල
කුලීයට ගත්ත මල්ශාලාවෙ ඇත්ද